Rozdział 7

Uwaga! Proszę, (bo ważne) przeczytajcie notkę pod rozdziałem.

*Perspektywa Jade*

- Styles, zabijasz- śmiałam się do rozpuku. Siedzieliśmy w kółku i graliśmy w kalambury jak małe dzieci od ponad godziny.

- No nie wiecie co to jest?- pytał ze sztuczną pogardą.

- Nie- wypaliłam.- Nikt tutaj siedzący nie wie, co udajesz.

- Masz rację. Ja też nie wiem.

Spojrzałam na Horan'a. Od jakiegoś czasu był dziwnie przygnębiony i jakiś bledszy niż zwykle. 

- Wiecie, że znamy się już od trzech miesięcy i dwóch dni?- powiedział Li.

- A co liczysz dni od kiedy spotkałeś Ell?- spytał Lou.

Widziałam, że i on, i Ellie rumienią się i spoglądają na siebie. Moja siostra wysłała mu szeroki uśmiech. Ona nie robi tak byle komu.

- Ojejku, no dobra przestańcie...

- Niall, a czemu ty jesteś taki cichy?

- Po prostu boli mnie głowa po wczorajszym koncercie.

Przyłożyłam dłoń do jego czoła.

- Ej, tobie naprawdę coś jest.

- Naprawdę, to tylko gorączka...

- Idź do swojego pokoju, za chwilę tam przyjdę.

- Ok...

Po chwili słyszałam kroki chłopaka na schodach.

- Chłopaki, on ma wysoką temperaturę. Powiedzcie mi, gdzie macie środki przeciwbólowe i takie tam. 

- Chodź za mną- i ruszyłam za Perrie, która znała ten dom lepiej od ich właścicieli.

- To tu- i wskazała na jedną z licznych białych szafek.- Ja zrobię mu herbatę i coś do przegryzienia, a ty w tym czasie naszykujesz leki.

- Dobra. Ale tylko ja tam wejdę, ok?

- Jade, muszę ci coś powiedzieć. 

- Co takiego?

- Podobasz się Horan'owi.

- Naprawdę?

- Tak. Powiedział mi to miesiąc temu- mówiła coś jeszcze, ale nie słyszałam. Niall mnie kocha...

Położyłam wszystkie potrzebne rzeczy na tackę z Ikei i powoli zaczęłam się zbliżać do jego pokoju. 

Zapukałam cicho i weszłam do pokoju.

- Nie śpisz jeszcze?- zapytałam ściszonym głosem.

- Nie, nie śpię.

- Wstań na chwilę.

Wykonał moje polecenie. Zauważyłam, że na policzkach ma czerwone wypieki.

- Naprawdę się źle czujesz.

- Przy tobie zawsze będzie mi dobrze.

- Chcę ci coś wyznać...

- Słucham- powiedział zażywając po kolei wybrane przeze mnie tabletki.

- Czemu mi nie powiedziałeś?

- Czego?

- Może tego- podeszłam do niego. Zbliżyłam się do jego ust. Dzieliły nas milimetry.

- Kocham cię...- wypowiedziałam drżącym głosem.

- Jak ja nie mogłem tego zauwa...

Przerwałam mu, całując go delikatnie w usta. Chciał tego. Jego nieśmiałość tak idealnie pasuje do jego charakteru wesołka....

- Nawet nie wiesz, jak długo na to czekałem...

- Mam coś dla ciebie- i podałam mu swoje zdjęcie.

- Piękna jesteś, wiesz o tym?

- Tak, mój chłopaku.

- Jesteśmy parą?

- Tak.

- Oficjalnie?

- No a jak inaczej?

- Kocham cię...

- Ja ciebie też kotku. 

Spojrzał jeszcze raz na moje zdjęcie i wypowiedział po cichu:

- Teraz będziesz u mnie w ramce na tym stoliku.

- Mogę się położyć obok ciebie?

- Jasne.

Tym oto sposobem spałam przytulona do Irlandczyka do godziny 10:00.

*Rankiem*

- Co się tu działo?- pytał się Hazza. 

- Nic!- odpowiedział oburzony Nialler.

- Uwierz mi, zboczeńcu jeden, tu nic nie zaszło. Po prostu zasnęłam przy nim.

- Nieważne. Jak się czujesz?- spytał się Horan'a.

- Dobrze. Jade jest specjalistką- uśmiechnęłam się i pocałowałam go w policzek.

- Nie będę wam przeszkadzał- i wyszedł z pokoju.

Później razem przeglądaliśmy internet i wpadłam na tego gifa. 

Z uśmiechem na ustach spytałam się siedzącego obok mnie blondynka:

- Umiałbyś tak teraz?

- No.

Zaczął przede mną się wyginać, kołysać i kręcić pupą. Uśmiech nie schodził mi z twarzy.

- Mogę poprosić panią do tańca.

- Dobra, tyle że ja nie umiem tańczyć...

- A myślisz że ja umiem!?

Tańczyliśmy, a Niall w tym czasie podśpiewywał sobie niektóre z piosenek, które znałam na pamięć. W pewnym momencie zaczęłam śpiewać razem z nim. Gdy skończyliśmy, powiedział:

- Ślicznie śpiewasz.

- Dzięki- i posłał mi słodkiego całuska.

***

Mam dla Was poważną wiadomość.

Następny rozdział pojawi się dopiero wtedy, gdy pod tym rozdziałem znajdę co najmniej (bez moich) 3 komentarze (tak, wiem, trochę dużo). To dla Ciebie tylko minuta, a dla mnie niezliczona radość. A po za tym jestem bardzo zadowolona z tego rozdziału, tak więc nie poprzestańcie na tych trzech komentarzach i jeśli to możliwe, to napiszcie choć kilka więcej. Pozdrawiam moich stałych i mniej stałych komentatorów.

Miłego czekania, Laurel xoxo